بررسی سطح فریتین سرم در کودکان ۱۲-۶ ساله دبستانی شهر تهران

زمینه و هدف: کمبود آهن و کم خونی فقر آهن، جزء مهم ترین مشکلات بهداشت عمومی در دنیا هستند که با عوارض متعددی همراه هستند. کمبود آهن، مهم ترین علت کم خونی های تغذیه ای در کشورهای در حال توسعه است. این مطالعه با هدف بررسی کمبود آهن در کودکان سنین مدرسه در مدارس شهر تهران صورت گرفت. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی، 1779 نفر از دانش آموزان دبستانی از 19 منطقه آموزش و پرورش استان تهران به طور تصادفی انتخاب شدند و یک نمونه خون جهت اندازه گیری فریتین، از آنها گرفته شد. پس از حذف 122 نفر، مقایسه سطوح فریتین در بین گروه های سنی و جنسی(1655 نفر) و در مناطق مختلف شهر، صورت گرفت. از تستهای آماری chi-square و t test برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. یافته ها: کمبود آهن(فریتین کمتر از 12 میکروگرم در لیتر)، در 6/4% دانش آموزان وجود داشت که 8/46% آن را، دختران و 2/53% آن را، پسران تشکیل می دادند. میانگین سن کودکان دارای فریتین پایین، 54/1±10/9 سال(12-6 سال) بود. شیوع کمبود آهن در پسران، بیش تر از دختران بود(7/5% در برابر8/3%) اما این تفاوت، معنی دار نبود(07/0 p=). در مناطق مختلف جغرافیایی به ترتیب در منطقه شمال، 2/6%، جنوب، 7/3%، شرق، 1/3% و غرب، 8/4% موارد، کمبود آهن داشتند؛ بیش ترین درصد کمبود سطح فریتین، در منطقه شمال و کمترین درصد کمبود سطح فریتین، در منطقه غرب بود که اختلاف معنی دار بین مناطق وجود نداشت(1/0 p=). نتیجه گیری: شیوع کمبود آهن در کشور در مقایسه با مطالعات قبلی، کاهش یافته است که می تواند به علت افزایش سطح اطلاعات و فرهنگ در جامعه و بهبود وضعیت تغذیه باشد.